Zakład Pascala, wiara, niewiara w boga i takie tam.

elfka Ireth

Wychowano mnie w wierze chrześcijańskiej, choć może to za dużo powiedziane. Obecnie jednak ta wiara dość mocno się chwieje, tak więc postanowiłam coś z tym uczynić. Poświęciłam trochę czasu na analizę za i przeciw istnienia boga i doszłam do oczywistych wniosków, iż nie ma żadnych dowodów na nieistnienie boga, tak jak i nie ma dowodów na jego istnienie. Wszystko to jest jedynie kwestią jednostki i jej wiary. Zawsze miałam sporo pytań na które nikt nie chciał udzielać mi odpowiedzi. Idiota

Zaczęłam od analizy Zakładu Pascala, który moim skromnym zdaniem nie ma najmniejszego sensu. Mianowicie Pascal twierdził, iż lepiej wierzyć w boga, gdyż jeśli się okaże, że on istnieje, to masz szanse na zbawienie, a jeśli jednak nie istnieje to i tak nic nie tracisz. Z pozoru sensowne, nieprawdaż? I tu według mnie pojawia się pewne 'ale'.
Po pierwsze; dlaczego większość wierzących zakłada, że boga najbardziej obchodzi to, czy w niego wierzymy, a nie to jakimi jesteśmy ludźmi - czy tak nie byłoby sprawiedliwiej? A przecież bóg z założenia jest sprawiedliwy. Czyli Boga nie interesują nasze intencje?
Po drugie; Pascal zakłada, że nic nie tracimy w sytuacji w której żyjemy jakby Bóg był, a okazuje się, że go nie ma. To nie prawda - tracimy przecież wszystko, życie, sens, a przede wszystkim czas, który temu nieistniejącemu wówczas bogu poświęciliśmy na Ziemi i który ostatecznie zmarnowaliśmy, a tego nic nam nie zwróci.
Po trzecie istnieje ryzyko cudzego piekła, jeśli wiecie co mam na myśli. Jest wiele religii, które mają różne pojęcie dobra i zła. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że kierując się wyznacznikami dobra twojej religii, trafisz do piekła innej religii, a nie do nieba tej, którą wyznajesz.

Abstrahując od Zakładu Pascala, mam jeszcze jedną sprawę. Wierzący zakładają, iż bóg był i stworzył wszechświat, bo przecież ten nie mógł tak po prostu się stać. Intryguje mnie dlaczego ludziom na całym świecie łatwiej uwierzyć w to, że bóg powstał sam z siebie, albo, (jak kto woli) że był od zawsze, niż w to, że tak samo mogło być ze wszechświatem. W takim przypadku muszę pokusić się o niebezpieczne stwierdzenie, iż bóg jest tu tylko zbędnym pośrednikiem.

PS.- Nie mówię, że boga nie ma, bo tego nie jesteśmy w stanie stwierdzić, nie mówię też, że w niego nie wierzę, zastanawiam się tylko nad pewnymi dręczącymi mnie wątpliwościami. (;

Lunarie Srebrzystooka

Drogi Koniu, w pełni rozumiem rozterki twe. Nie uważam się za szczególnie obeznaną w tych kwestiach osobę, ale pozwolisz, że podzielę się mymi przemyśleniami na temat pytań, jakie postawiłaś.