wyróżnianie się z tłumu

principessa. · Gość

tak jak w tytule: czy lubicie się wyróżniać swymi poglądami lub też stylem, ubiorem, sposobem bycia?

[link widoczny dla zalogowanych] - polecam, byłoby bardzo ciekawie gdyby ulice Sanoka właśnie tak wyglądały. warto obejrzeć wszystko. do mnie to przemawia. Smile

[link widoczny dla zalogowanych] - po japońsku

[link widoczny dla zalogowanych] - po polsku, a dokładniej po warszawsku.

Lunarie Srebrzystooka

Hmm... nie wiem dokładnie, co masz na myśli przez "lubienie".
Istnieją pozerzy, którzy starają się być oryginalni na siłę, wyróżniać się... i tylko się przez to ośmieszają. Takie typowe "wannabies" ... Dlaczego to robią? Lubią wywoływać zgorszenie czy zaskoczenie ludzi, chcą zwracać na siebie uwagę?

Wiele ludzi nazywa mnie dziwaczką, ponieważ mam trochę odmienny styl ubierania się... nie rozumiem tej nietolerancji. Wątpię, żeby mój strój był przesadnie ekscentryczny, wystarczy porównać z niektórymi, jakie widać na stronach, które podała Principessa...
Lubię wyrażać siebie i swój styl przez wygląd, nie krępowana przez jakieś głupie trendy czy opinie innych. Naprawdę mało mnie obchodzi, co powiedzą inni... Neutral

Nie chciałabym "zginąć w tłumie", być jednym z miliona szarych klonów łażących w markowych jeansach i bluzach.... pfff to nudziarstwo.
Życie jest kolorowe, a przecież wygląd się nie liczy! Więc po co niby starać się gonić za jakimiś trendami czy upodobnić się do innych?

Niestety, mieszkamy w uroczym, aczkolwiek małym mieście. Ludzie nie są przywyczajeni do większych szaleństw i często "odmienność" styka się z nietolerancją czy zdziwieniem.. co innego Warszawa. Choć tam też jeszcze nie ma niewiadomo czego. Większość osób z pokazanych zdjęć to po prostu paniusie w legginsach i spódniczkach, wzroujących się na jakichś gwiazdach czy modzie.
Helsinki- podobają mi się stroje! Tyle ciekawych osób, tyle świetnych styli!
Japonia... po prostu brak mi słów. Niesamowite. Jak w bajce.
Tam nie ma czegoś takiego jak oryginalność... wszędzie każdy jest tak inny, niezwykły, że wszystko gdzieś ginie w tej masie...
ach, chciałabym móc tak po prostu ubrać się w sukienkę wróżki i chodzić tak na codzień Rolling Eyes

Dużo osób mówi mi, że mam swój oryginalny styl i wiele osób mi tego zazdrości. Zazdrości? Ale czego?
Sami nigdy nie ubrali by czegoś takiego, bo "nie chcą się błaźnić".
Właśnie. Strach przez reakcją ludzką. To często wstrzymuje.
A więc nie rozumiem... każdy może chodzić, w czym chce. To wolny kraj.
Społeczeństwo ma chyba jeszcze jakieś średniowieczne poglądy...

Hagrida Złotobrewa

A mi to wali, co o mnie myślą. Ubieram się, jak mi się chce, jak wyjdzie i w to co mam czy znajdę xP Nie lubię być taka jak inni, po prostu źle się czuję w banalnych rzeczach - szara w szarym tłumie, dlatego staram się wynajdować jakies ciekawe dodatki, nienormalne połączenia i takie tam... Nie jestem jakaś oryginalna, nad czym ubolewam - nie mam zbytnio możliwości.
I nie noszę markowych ciuchów - toż to komercja, a poza tym kasy mi szkoda. A lumpeksy są niezłe Wink

, jeśli ma się szczęście, można znaleźć cos naprawdę oryginlanego - w końcu to moja i Luny świątynia xP

Nie lubię ludzi, którzy boją się odmienności. Chociaż ja sama jeszcze pare lat temu miałam obawy przed wyróżnianiem się. Ale co tam, przemogłam się i ubrałam na czarno-różowo, coś jakby w stylu j-rockowym Very Happy

I żyję i jest mi z tym dobrze Razz

A bojący się zbłaźnienia niech się nabijają i duszą zazdrosć w środku Wink

Z kolei wyróznianie na siłę? - trudno jest to odróżnić na pierwszy rzut oka, ale to się czuje i widzi w zachowaniu. Znam nawet taką jedną osobę - nieraz ubiera się świetnie, ale... ;]

Hmm, ulice Sanoka? - to można zmienić Twisted Evil

Lunarie Srebrzystooka

principessa. · Gość

Lunarie Srebrzystooka

to prawda, że w sanockich second-handach nie jest zbyt przyjemnie Neutral

ciuchy brzydko pachną i zdają się brudne. W innych miastach te sklepy wizualnie przypominają normalne... dlatego niezbyt mam chęć kupować jakieś używane ciuszki Rolling Eyes

a nie mówimy o żadnym konkretnym lumpeksie, łazimy po różnych... pamiętaj, Principesso... wszystko co wisi w szmatexie to rarytas uznany przez sprzedawcę i jest po normalnej cenie Very Happy

Nike, Reebok, Adidas... ciuchy sportowe, proste i zbyt przeciętniackie jak dla mnie. No i w dodatku drogie. Co do butów, to jakościowo może i są niezłe, ale w większej części SKÓRZANE *wzdrygnęła się* brr... zwierzęta to moi przyjaciele. A ja nie noszę przyjaciół.
Poza tym adidaski to ZŁOO!! Trampki rządzą, ot co! Wink

W H&Mie byłam bodajże raz czy dwa razy w życiu, i to nie w Polsce, ale w Anglii... z tego co pamiętam, to kupiłam tam sobie ładną opaskę do włosów w kolorowe kropki

co do ciuchów, to można tam natrafić na coś ciekawego... ale generalnie w większych miastach wszyscy się tam ubierają, podobnie jak w Orsay czy Trollu (choć tam ciuszki też bywają fajne) lub tak jak u nas ludzie noszą ciuchy z house'a, reportera, ravela.
A co do wspomnianego "lubienia":

Rathes Shilene

A ja powiem tak: wyróżnianie się, to jedno, chęć wyrażenia siebie przez ubiór to drugie, ale jest też trzecia sprawa, gdy przez tę "odminność" chce się po prostu uciec, dać znać wszystkim "normalnym" by się nie zbliżali. W naszym gronie to chyba tylko ja zaliczam się do tej trzeciej grupy... Ta ciągła czerń i długie spódnice. Zachowanie dystansu, jak to moja matka stwiedziła.
Kiedyś bym się bała. Typowa scenka, chociażby z dzisiaj: żar leje się z nieba, wszyscy latają w jasnych, krótkich ciuszkach. Przeważnie cukierkowo różowych. A ja: klasycznie. Jakbym przybywała z innej częsci kuli ziemskiej, i do tego była w żałobie. W pewnym sensie bawią mnie te wszystkie zdziwione spojrzenia, zatrzymywanie się [zwłaszcza, gdy moje czarne pazury i rzemyki rozproszą pomysł z żałobą] i wlepianie wzroku. Ha, ale to jednak jest tylko chęć dania bezgłośnego komunikatu - nie zbliżać się. Z daleka ode mnie.

A za dziwaczkę uważana byłam zawsze. Nawet, gdy nie ubierałam się w nieskazitelną część, uważano mnie za wariatkę. Cóż, zawsze inna. Jedni robią to - ja po swojemu. Inni skręcają w tę stronę - ja w drugą. I te ciągłe ucieczki od świata, zamyślenie i potrzeba chwili samotności [przykład: wyjście na Orli]

Ha, ciekawe, że właśnie Ci, którzy sami chcieli by się czymś wyróżnić, najbardziej krytykują, czy to strój, czy zachowanie.

Lady in Red

Ja tam lubię się wyróżniać, a może raczej być w centrum zainteresowania. Może moja czerwień mnie w jakiś sposób wyróżnia. Na pewno wyróżniam się często swoim raczej głośnym zachowaniem. Znowu nie dążę do tego żeby być inną po prostu jestem sobą i nie wsytdzę sie niczego. Jestem na pewno inna niż większość dziewczyn chociażby z mojej klasy, ale mam wrażenie, że ludzie raczej to akceptują. Nie rozumiem jak można krytykowac kogoś tylko dltego że jest inny...

Nerwena Tenrunya

Cóż ja też ubieram się tak jak lubię. Ciuchy kupuję wszędzie- w firmowych lub nie, czasem zdarza mi się też zaglądnąć do lumpeksu.
I tak się już czymś wyróżniam (niezbyt pozytywnie), więc wszystko mi jedno czy się ze mnie śmieją z tego powodu czy z innego. Jeśli ktoś jest wartościowy to nie patrzy na takie rzeczy. O.

Chociaż szczerze powiem, że gdybym miała wyjść w jakieś sukni na ulicę w biały dzień to nie bardzo bym chciała.
Najlepiej było ostatnio gdy szłam w spódnicy, eleganckiej bluzce, z łukiem, mieczem, strzałami i do tego z dziwnym pakunkiem u boku na urodziny Win

elfka Ireth