Misja: Ratowanie Romenny (Las/Podziemia)

Lunarie Srebrzystooka

Światło? Oj, coś mi zgasło.. zapomniałam się *niezręcznie zapaliła różdżkę*
Nie.. za mało.. *mruknęła z irytacją i machnęła ręką tak, że światło znacznie się zwiększyło teraz rozjaśniając całą grotę* Co wy tam robicie, hm? Szybciej, nie mamy całego dnia..

Rathes Shilene

*zmrużyła oczy* Luna, oślepisz mnie... Możesz to odrobinę przygasic? *spojrzała na otaczające Morgotha potworki, które z pewnością do pięknych nie należały i skrzywiła się z odrazą*

Lunarie Srebrzystooka

*lekko przygasiła srebrny blask ruchem dłoni, obserwując walkę* Och, nie moglibyście się pospieszyć? *jęknęła niecierpliwie* Nie wiadomo, czy nie wpadnie im do głowy oskalpować Romennę..

Morgoth, Mściwojem zwany

*potężnym ciosem odrąbał łeb bliżej niezidentyfikowanego stwora, który z wielką prędkością udeżył w ściane tuż obok towarzyszek Morgotha.wojownik szybko przetarł miecz płaszczem i runy natychmiast znikły* co tak patrzycie na mnie. JAZDA!*krzyknął i rzucił sie pędem w głąb jaskini*

Rathes Shilene

*ruszyła za nim spokojnie* Radzilabym zwolnic... Jest ślisko, do tego teren nierówny i.. *urwała i wypowiedziała cicho zaklęcie. Zmarszczyła nos* Morgoth, zaraz wpadniesz na gromadkę fanów! *krzyknęła*

Morgoth, Mściwojem zwany

*usłyszał w ciemności "niahniahniahniahniah*cholera więcej was mama nie miała?*zaczął sie powoli cofać w kierunku towarzyszek*eee wiecie nie miałbym nic przeciwko temu żebyście mi pomo...*i przynajmniej dwadzieścia małych,czarnych goblinów z patykami w łapach rzuciło sie do wojownika*

Rathes Shilene

Ma ktoś może zbędny miecz? Albo chociaż sztylet? *zapytała, nieuważnie zamieniajac jednego ze stworków w kupkę popiołu* Dośc dawno nie używałam odpowiednich zaklęc i ... *jeden z goblinów z całej siły uderzył łbem w ścianę*... nie zdziałam zbyt wiele. Ale, hmm, nawet nieźle mi idzie *spojrzała, na wypełzające grupy goblinów i zaklęła*

Morgoth, Mściwojem zwany

*wyjął sztylet z pochwy na plecach i rzucił Rath*prosze*przeciął goblina wzdłuż* bardzo*kolejny goblin poleciał po mocnym wkopnięciu spadając na grupke swoich kolegów*

Rathes Shilene

Dzięki *złapała sztylet i dotknęła ostrza, szepcąc inkantacje* Od razu lepiej *zachichotała i posłała kilka stworków do goblinich piekieł, zadziwiajaco sprawnie* Zawsze uwazałam, że należy łączyc swoje wszystkie talenty... A i odrobina magii nigdy nie zaszkodziła

Morgoth, Mściwojem zwany

skąd sie ich tyle mnoży??*przeciął potworka w poprzek, w tym samym momęcie rozbijając drugiego o ściane*chyba ktoś tu nie lubiał przemocy*w pewnym momęcie wszyscy poczuli dziwny chłód. gobliny zaczęły uciekać w popłochu, zapanowała cisza... i dziwny niepokój*

Rathes Shilene

Och, ja nie lubię przemocy... Ale od czasu do czasu mogę zrobic... *poderżnęła gardło uciekajacego potworka, który nieuważnie znalazł się w jej pobliżu. Krew trysnęła niczym z małej fontanny*... wyjatek. *rozejrzała sie* Nie podoba mi sie to... wcale mi się nie podoba

Lunarie Srebrzystooka

*Poruszyła się niespokojnie, zwracając blask światła na resztę* Co to jest?

Lunarie Srebrzystooka

*gdy nie otrzymała odpowiedzi, sama zaczęła nasłuchiwać. Z głębi ziemi zdawał się wydobywać jakiś głuchy pomruk.. na przemian z łomotem i dziwnymi, nieprzyjemnymi odgłosami jakby ktoś srzypiał paznokciem po tablicy. Chłód wyraźnie wzrastał. Czarownica spojrzała w oczy przerażonym towarzyszom; w jej postawie i wzroku wyraźnie widać było nienaturalną czujność i napięcie* Chodźcie.. chodźcie, szybciej. Nie sądzę, że uda nam się ominąć to stworzenie, ale może zdobędziemy lepszą pozycję.. *ostrożnym krokiem pognała przed siebie. Wkrótce nie było jej już widać; reszta podążała za jednym jasnym punkcikiem różdżki kapłanki*

Rathes Shilene

Luna.... *dogoniła ją i złapała za ramie* Przydałoby się więcej światła. *rozejrzała się, starajac się dojrzeć jak najwiecej w otaczającym ją półmroku. Korytarz był dziwny. Starannie wykonany, wykończony, idealny w każdym szczególe. Tak, jakby był przeznaczony nie tylko dla zamieszkujacych to miejsce potworów, które wszak nie potrafiły docenić piękna*

Lunarie Srebrzystooka

Rath *spojrzała na elfkę* nie będę ryzykować większego oświetlenia. Stwory podziemne są wyjątkowo wyczulone na jasność.. *rozejrzała się z niepokojem* Biegnijcie szybciej. Jesteśmy już chyba niedaleko.