Karczma [klimaty fantasy.Postacie fantasy]

Lunarie Srebrzystooka

Hag... leć po nie. Jak najszybciej. Lepiej mieć to już z głowy.
*popchnęła lekko przyjaciółkę, a sama obejrzała się za duchem smoka, krążącym wokoło. Zamyśliła się na chwilę i... zmroziło ją*

Rath... jaka... jaka jest teraz poza?
*wyjąkała, a jej oczy rozszerzyły się.
- Nie wiem- odparła elfka, wzruszając ramionami- Jeszcze około trzy godziny do świtu...*
Trzy godziny?! *powtórzyła czarownica niczym jej echo*
To znaczy... ten smok mówił... że chce skarbów na jutro. Jutro. Jutro to dzień.
Duchy nie zjawiają się w świetle słonecznym. Dzień... świt.. *szeptała gorączkowo* Dla niego jutro... jutro zaczyna się ze wschodem słońca! To znaczy, że.... czas się kończy. *Obie wstrzymały oddech, po czym ślizgając się na błocie dopadły do karczmy, gdzie Sindari już rozpalał na nowo świece. Rath pobiegła na górę pospieszyć Hag, a Luna gorączkowo zaczęła szukać swej księgi zaklęć... *

Romenna Natiale

*drzwi otworzyły się szeroko i weszła mizernie wyglądająca Romenna* Witajcie! Ale burza... Mam tutaj list do nas. Przeczytajcie. Ale co... *przerwała, bo zobaczyła zbiegające po schodach Rath i Hag; Hag coś krzyczała, a u stóp schodów stała Luna, która wraz z Rath ją popychały do przodu; wszystkie 3 wypadły, potrącając w drzwiach dziewczynę i pognały przed siebie jakby się paliło* O CO CHODZI?! *wzruszyła ramionami, bo już przyzwyczaiła się do "dziwnych" zachowań współlokatorów, odwróciła się, a jej wzrok spoczął na kszątającym się przy nieco odmienionym kominku elfie* O przepraszam. Witaj. Kim jesteś?

Lunarie Srebrzystooka

*rozepchnęła Romennę, ciągnąc za sobą Hag* Wybacz, kochana... ale.. spieszy nam się! *rzuciła przez ramię i pognała w ciemność, ślizgając się na błocie. Dopadła do góry skarbów i zaczęła je wkładać drżącymi rękami do worka* Hej, może byście nam pomogli? Chyba że życie i spokój do śmierci są wam niemiłe, a .. *resztę słów czarownicy zagłuszył kolejny grzmot*

Hagrida Złotobrewa

*przypadła na kolana obok Luny i zaczęła zagarniać błyskotki do wora, co chwilę upuszczając coś w kleiste błoto i szperając bezradnie w poszukiwaniu zgub; mruczała coś pod nosem z niewesołą miną* Czy Ty w ogóle wiesz, gdzie mamy to zanieść? *spytała mocno zaniepokojona, zerkając co jakiś czas na Lunę; jak na wojowniczkę była raczej przesądna*

Lunarie Srebrzystooka

Tak, tak. Smocza jaskinia.. jakieś trzy mile stąd. Byłam tam kiedyś *mruknęła nieuważnie* tą głowę chyba też trzeba tam zanieść... jak my to zrobimy?

Hagrida Złotobrewa

Nie mam pojęcia... No cholera no... Ja się boję *po policzkach ciekły jej łzy wściekłości* Czemu ja się boję jakiegoś ducha? *nagle z całej siły walnęła głową w jakiś ogromny kielich* No kopnij mnie Luna, bo ja się boję ducha! *wściekła się na samą siebie* To nie jest normalne, prawda? *warknęła, nie przerywając zajęcia*

Lunarie Srebrzystooka

*gwałtownie złapała ją za ramię* Hag... każdy z nas się boi. Podświadomie lub nie, ale nie okazuje tego.. *spojrzała jej w oczy. Wojowniczka dopiero teraz mogła zauważyć bladość i roszerzone źrenice czarownicy* Spokojnie.
Jakoś.. jakoś sobie damy radę. *klepnęła ją przyjacielsko w ramię* No!
*wstała i zarzuciła worek na plecy, jednak po chwili nogi ugięły jej się pod wpływem ciężaru i upadła na ziemię* Jeśli oni nam nie pomogą... to.. jak my doniesiemy do jaskini?! Szlag! *podniosła się i splunęła na ziemię*

Hagrida Złotobrewa

*chwyciła worek i spróbowała go jakoś ciągnąć, ale zapadała się w pięknej, brązowej mazi* Niech to szlag! Nawet jakby ktoś to uniósł, to zaraz by go wsiąkło w drogę... Eee... to znaczy... Coż pokręciłam, chyba *bezradnie wzruszyła ramionami* Na co my w ogóle czekamy? Zostawmy to, niech sobie sam weźmie... *urwała, bo zorientowała się, jakie głupoty wygaduje*

Lunarie Srebrzystooka

*zatoczyła się jak pijana* Haguś, dlaczego ja się tak dziwnie, słabo czuję? *rozejrzała się dookoła* Czyżby ten duch "wysysał" energię?

Dobra, nie ma wyjścia. *podniosła różdżkę i wykonała kilka dziwnych ruchów, po czym gwizdnęła przeciągle. Nic się nie stało. Wszystko zagłuszała burza*
Świetnie... przez te pioruny... nic się nie uda! *jęknęła i opadła na worek złota, podpierając głowę dłońmi* Co teraz?

Hagrida Złotobrewa

Luna, Luna spróbuj jeszcze! *krzyknęła, łapiąc czarownicę za rece i stawiając na nogi* No, proszę... Chyba tak tu nie siądziemy, co? *spytała bezradnie*

Lunarie Srebrzystooka

*nagle niebo rozdarł głośny ryk. I wcale nie był to grzmot.
Czarownica zadarła głowę do góry. Część chmur rozwiała się, a wśród nich zalśniło coś srebrzystego. Ogromny, księżycowy smok łagodnie wylądował na ziemi, machając ogonem (i powalając przy tym kilka okolicznych drzew)*
Sin! *rzuciła się w jego stronę, przytulając jego pazur* Jesteś, usłyszałeś!

Hagrida Złotobrewa

*zobojętniała nagle wojowniczka patrzyła na nich swoimi wielkimi, zielonymi ślepiami, sprawiającymi teraz wrażenie zdumionych; z lekka pociągała nosem - wilgoć zaczynała dawać się wszystkim we znaki* No cześć Sin, czy jak-ci-tam *mruknęła nawet nie patrząc na smoka; nie chciała go urazić, po prostu nie w głowie jej były zasady dobrego wychowania. Siadła sobie wprost na błotnistej drodze i zaczęła się bawić jakimś sztyletem*

[nieskładne, wiem... wczoraj w nocy był koncert Farben Lehre... mmm...

]

Lunarie Srebrzystooka

W takim razie transport mamy załatwiony. Trzeba tylko jakoś przymocować te worki do grzbietu smoka... *mruknęła w zamyśleniu* jak my to zrobimy?
Hej, może ktoś by nam pomógł?! *krzyknęła w stronę drzwi karczmy*

Romenna Natiale

*z drzwi wypadła Romenna* Co Wy się tak roździeracie? Co tu się dzieje, do jasnej cholery? Nawet mi się z nowym towarzyszem nie dacie przywitać! *nagle zobaczyła smoka i westchnęła* Ehhh... No dobra. Co żeście znowu zmalowali i jak mam pomóc?

Lunarie Srebrzystooka

Pomóż nam jakoś załadować te worki... w ostateczności zrobimy coś w rodzaju prowizorycznej uprzęży, Sin ją tylko poniesie.. *spojrzała na Romennę wyczekująco, przygryzając wargi*